"بررسی کارگزار": سه جنایتکار که سعی در فروش یک نوزاد دارند ، به یک خانواده بعید در آخرین Kore-Eda تبدیل می شوند

در حالی که توجه آمریکایی ها با مسئله سقط جنین ، در نیمه راه در سراسر جهان مصرف می شود ، کارگردان Kore-Eda Hirokazu ("Shoplifters") بر گزینه دیگری برای مادرانی که حاملگی خود را به ترم می اندازند ، تمرکز می کند ، اما نمی تواند فرزندان خود را به تنهایی پرورش دهدبشریک نگاه گرم و غیر منتظره غیرقانونی به بازار خاکستری کره برای فرزندخواندگی ، "کارگزار" از ایده "دریچه های کودک" الهام گرفته شده است - اساساً ، یک ایستگاه اهدایی برای نوزادان ناخواسته - و از کنجکاوی طبیعی کارگردان به دنبال انسان گرایانه ترین نتیجه گیری خود ، پیروی می کند. در حالی که مخاطبان به طور غیر منتظره ای با همه افراد درگیر در خرید و فروش یک بسته کوچک شادی ، همدلی می کنند.

Kore-Eda ، که ژاپنی است ، در حال ساخت فیلمی در کره جنوبی است ، ممکن است بپرسید؟این اولین بار نیست که در خارج از کشور کار می کند. خوشبختانه ، "کارگزار" کمتر از ویژگی قبلی کارگردان اسکار و پالم d'Oing است-متا فیلم ستاره ای اما خسته شده "حقیقت" که در پاریس اتفاق افتاد-بازگشت کو ر-دا به آشناموضوع خانواده ها ، محدود به خون یا ضرورت و قلمرو اخلاقی غیرقابل توصیف او برای کشف در آنجا. بعلاوه ، این پروژه به او اجازه داد تا با هنگ کیونگ پیو ، فیلمبردار "انگل" و ستاره آن فیلم ، آهنگ کانگ هو ، همکاری کند ، که شخصیت خوش اخلاق او باعث می شود خیلی بد فکر کردن در مورد قاچاقچی ناشناس انسان فیلم ، سانگ هیون.

"کارگزار" با یک مادر ناشناس که فرزند خود را در یک جعبه کودک با کلیسایی رها می کند ، باز می شود. یک جفت کارآگاه پلیس زن (Doona Bae و Le Joo Young) اتفاق می افتد که هنگام وقوع این اتفاق ، مکان را تماشا می کنند ، همانطور که قبلاً فهمیدند که یکی از کارمندان کلیسا-دونگ سو (باند دونگ برنده) ،خود یک یتیم - در حال سرقت نوزادان بدون اطلاعات تماس و فروش آنها به والدین ناامید است.

این یک جنایت بی قربانی است ، تا آنجا که به دونگ سو و سانگ هیون مربوط می شوند. در واقع ، آنها واقعاً موفق شده اند خود را متقاعد کنند که آنها بچه های خوبی هستند و به بچه هایی که در غیر این صورت ممکن است در سیستم گیر بیفتند ، خانه های دوست داشتنی پیدا می کنند.(توضیح داده شده است که وقتی یک مادر یادداشتی را ترک می کند و می گوید که دوباره به کودک باز می گردد ، آنها را نمی توان پذیرفت.

به جز اینکه مادر این شیرخوار یک روز بعد ظاهر می شود و کل معادله را پیچیده می کند. اما وقتی او می آموزد که کارگزاران کودک انتظار دارند 10 میلیون برنده (حدود 8000 دلار) برای پسرش جمع کنند ، بنابراین جوان (لی جی یون) تصمیم می گیرد که این پول جالب تر از بازگشت کودک وو سونگ است. سانگ هیون او را متقاعد می کند تا به آن برچسب بزند ، زیرا چنین معاملات در هنگام حضور مادر بیولوژیکی آسان تر است-و به همین ترتیب سفر جاده ای را آغاز می کند که تمام زندگی آنها را تغییر می دهد ، با این دو کارآگاه در حال حرکت است.

در این مرحله ، این فیلم ممکن است بسیار شبیه به یک برنده قبلی Palme D'Or ، "کودک" در سال 2005 باشد که در آن یک دوست پسر Deadbeat کودک دوست دختر خود را به فروش می رساند ، سپس بقیه فیلم را می گذراند تا این تصمیم بد را خنثی کند. این فیلم یک شاهکار مینی واقع گرایانه اجتماعی است - بهترین برادران Dardenne - و مانند یک تریلر ، با بالاترین امتیازات قابل تصور: چه مخاطبی از سرنوشت کودک نگران نیست ، مانند یک سیب زمینی داغ بین مهمانی های غیرمسئولانه نگران نیست؟"کارگزار" بیشتر یک ملودرام است ، اما همه عاری از تعلیق است. این فیلم به هیچ وجه در مورد احساسات خود خجالتی نیست (هرچند که به اندازه کافی ظریف برای کنار آمدن با آن باشد) ، که توسط آهنگساز آهنگساز جونگ جائه ایل تقویت می شود.

كور-ادا به طرز شگفت آور سخاوتمندانه نسبت به شخصیت هایش ، تقریباً همه آنها قانون را نقض می كنند ، اما نجابت اساسی آنها هنگام برخورد با دیگران نیازمند بیرون می آید. سرانجام فاش شد که So-Young یک روسپی است که پدر گانگستر کودک خود را به قتل رسانده است ، اما حتی این پیشرفت نسبتاً شدید به سرعت بخشیده می شود ، نه تنها توسط سانگ هیون و دونگ سو (آنها به نوبه خود وانمود می کنند که در موقعیت های مختلف همسرش هستند))بلکه توسط پلیس ، که به او فرصتی برای کاهش حکم خود می دهند.

همانطور که در "Shoplifters" ، این مجموعه کوچک جنایتکار به طور غریزی خود را به نوعی خانواده Eratz تبدیل می کند ، به نظر می رسد که پیوندها در زندگی مربوطه از دست رفته است: So-Young فاقد چهره پدر است و دونگ سو هرگز مردمی خود را نمی دانست، در حالی که سانگ هیون با دختر خود ارتباط برقرار کرده است. این کاملاً قانع کننده نیست که آنها به همان اندازه عمیقاً پیوند برقرار کنند (یکی مظنون است که کور ایدا هر گروه از سه یا چند نفر را به عنوان یک خانواده می بیند) ، و با این حال ، به طرز چشمگیری ، این تکامل در پویا آنها وظیفه فروش woo- را می کندآواز پیچیده تر

جایی در مسیر، پسری هفت ساله به نام هه جین از یتیم خانه فرار می کند و سوار ون قدیمی خود می شود و به هر سه این فرصت را می دهد که مانند والدین فرزندخوانده رفتار کنند - اساساً یک آزمایش آزمایشی برای رستگاری آنها.. حداقل تا جایی که در سال 2004 "هیچ کس نمی داند" (که در آن یک کودک 12 ساله باید خواهر و برادر کوچکتر خود را پس از ناپدید شدن مادرشان بزرگ کند، کوریدا به این موضوع توجه کرده است که چگونه نامزدهای بعید به چالش فرزندپروری گام بر می دارند. من گمان می‌کنم که او از آن دسته‌هایی است که نمی‌تواند بدون آوردن توله‌سگ به خانه از پناهگاه‌های حیوانات دیدن کند، زیرا شخصیت‌های او فقط باید چند روز را با یک نوزاد بگذرانند تا یکی از خودشان را بخواهند. به اندازه ای است که آنها را کاملاً فحش بدهیم.

در چند نقطه، موضوع سقط جنین ظاهر می شود، مفهوم این است که کشتن جنین ظالمانه تر از سپردن آن در دستان نادرست است. یکی از اولین کلمات کارآگاه پلیس در فیلم این است: "اگر آن را رها کردی بچه دار نشو."کوریدا آشکارا به مادران علاقه مند است - آنهایی که قادر به تسلیم فرزند هستند و همچنین کسانی که از فرزندخواندگی ناامید هستند - و با این حال، همانطور که فیلم باز می شود، این تجربه این بچه ها است که بیشترین اهمیت را دارد. چگونه می توان به کودکی که توسط والدینش رانده شده است نشان داد که متعلق به این دنیاست؟کوریدا با این جمله نتیجه گیری می کند: «متشکرم که به دنیا آمدی» و به هر یک از شخصیت هایش فرصتی برای شنیدن آن شعار بزرگوارانه می دهد. این یک یادداشت دوست داشتنی برای بستن «دلال» است، که تا حدودی غیرقابل قبول از یک فیلم جنایی با تمرکز محدود به یک آغوش ملایم گروهی گسترش یافته است.