پول چیست؟تعریف ، تاریخ ، انواع و آفرینش

مشارکت کنندگان Investopedia از طیف وسیعی از پیشینه ها آمده اند و بیش از 20+ سال هزاران نویسنده و ویراستار خبره وجود داشته اند که مشارکت داشته اند.

کیتلین کلارک یک وکیل دادگستری تجاری است که دارای مجوزهای مختلف ایالتی و فدرال است. خانم کلارک نماینده شرکتهای مهم نفت و گاز ، زنجیرهای هتل و تفرجگاه ، خرده فروشان ، بیمه گذاران ، شرکت های Fortune 500 و شرکت های حمل و نقل در دادگاه های ایالتی و فدرال است. خانم کلارک در مورد ریسک مالی ، رعایت قانون ایالتی و فدرال و راهنمایی در مورد امور مربوط به صلاحیت مرزی ، به شرکتها مشاوره می دهد.

Jiwon MA یک بررسی کننده و تحلیلگر تحقیق با سابقه در امنیت سایبری ، امنیت بین المللی و فناوری و سیاست های حفظ حریم خصوصی است. وی قبل از پیوستن به Dotdash ، برای یک موسسه مالی جهانی در مورد سیاست های امنیت سایبری مشورت کرد و به عنوان یک تحلیلگر تحقیق در مرکز علوم و امور بین الملل بلفر تحقیق کرد.

پول هر مورد یا متوسط مبادله ای است که توسط افراد برای پرداخت کالا و خدمات و همچنین بازپرداخت وام پذیرفته می شود. پوله که دنیا رو میچرخونه. اقتصادها برای تسهیل معاملات و رشد مالی به پول متکی هستند. به طور معمول ، این اقتصاددانان هستند که پول را تعریف می کنند ، از کجا می آید و ارزش آن را دارد. در اینجا ویژگی های چند وجهی پول آورده شده است.

غذای اصلی

• پول یک واسطه مبادله است. این امکان را به افراد و مشاغل می دهد تا آنچه را که برای زندگی و شکوفایی لازم دارند به دست آورند.
• Bartering یکی از راه هایی بود که مردم قبل از ایجاد پول کالاها را برای کالاهای دیگر مبادله می کردند.
• مانند طلا و سایر فلزات گرانبها ، پول ارزش آن را دارد زیرا برای بیشتر افراد این چیزی ارزشمند است.
• پول فیات ارز صادر شده توسط دولت است که توسط یک کالای فیزیکی بلکه از ثبات دولت صادر کننده پشتیبانی نمی شود.
• مهمتر از همه ، پول یک واحد حساب است - یک واحد استاندارد پذیرفته شده اجتماعی که با آن قیمت ها قیمت گذاری می شود.

وسیله مبادله

قبل از توسعه یک مبادله مبادله - یعنی پول - مردم برای به دست آوردن کالاها و خدمات مورد نیاز خود اقدام می کردند. دو فرد ، هر کدام کالاهای دیگری را که دیگری می خواستند ، برای تجارت توافق می کنند.

با این حال ، اشکال اولیه بارگذاری ، قابلیت انتقال و تقسیم پذیری را فراهم نمی کند که تجارت را کارآمد می کند. به عنوان مثال ، اگر کسی گاو دارد اما به موز احتیاج دارد ، باید کسی را پیدا کند که نه تنها موز دارد بلکه تمایل به گوشت را نیز دارد. چه می شود اگر آن فرد شخصی را پیدا کند که نیاز به گوشت داشته باشد اما موز ندارد و فقط می تواند سیب زمینی ارائه دهد؟برای به دست آوردن گوشت ، آن شخص باید شخصی را پیدا کند که دارای موز باشد و سیب زمینی بخواهد و غیره.

عدم انتقال قابلیت بارگذاری کالاها خسته کننده ، گیج کننده و ناکارآمد است. اما این جایی نیست که مشکلات به پایان برسد. حتی اگر شخص شخصی را پیدا کند که با آن می تواند گوشت را برای موز تجارت کند ، ممکن است یک دسته از موز را به ارزش یک گاو کامل در نظر نگیرد. چنین تجارت مستلزم رسیدن به توافق و ابداع راهی برای تعیین تعداد موزهای خاص گاو است.

پول کالا این مشکلات را حل کرد. پول کالا نوعی کالای خوب است که به عنوان ارز عمل می کند. به عنوان مثال ، در قرن هفدهم و اوایل قرن 18th ، استعمارگران آمریکایی در معاملات از Beaver Pelts و ذرت خشک استفاده کردند. با داشتن ارزشهای پذیرفته شده به طور کلی ، از این کالاها برای خرید و فروش چیزهای دیگر استفاده می شد. کالاهای مورد استفاده برای تجارت دارای ویژگی های خاصی بودند: آنها بسیار مورد نظر و بنابراین با ارزش بودند ، اما همچنین با دوام ، قابل حمل و به راحتی ذخیره می شدند.

نمونه دیگر و پیشرفته تر پول کالا ، یک فلز گرانبها مانند طلا است. قرن هاست که از طلا برای حمایت از ارز کاغذ استفاده می شد - تا دهه 1970. به عنوان مثال ، در مورد دلار آمریكا ، این بدان معناست كه دولت های خارجی توانستند دلار خود را بگیرند و آنها را با نرخ مشخصی برای طلا با ایالات متحده فدرال رزرو مبادله كنند. نکته جالب این است که ، برخلاف بیدر و ذرت خشک (که می تواند به ترتیب برای لباس و غذا استفاده شود) ، طلا صرفاً با ارزش است زیرا مردم آن را می خواهند. این لزوماً مفید نیست - شما نمی توانید طلا بخورید ، و شما را در شب گرم نمی کند ، اما اکثر مردم فکر می کنند زیباست ، و آنها می دانند که دیگران فکر می کنند زیباست. بنابراین ، طلا چیزی است که ارزش آن را دارد. بنابراین ، طلا بر اساس درک مردم به عنوان یک نشانه فیزیکی ثروت عمل می کند.

این رابطه بین پول و طلا بینشی در مورد چگونگی به دست آوردن پول ارزش خود - به عنوان بازنمایی از چیزی ارزشمند فراهم می کند.

برداشت ها همه چیز را ایجاد می کنند

نوع دوم پول فیات پول است که نیازی به حمایت از کالای فیزیکی ندارد. در عوض ، ارزش ارزهای فیات با عرضه و تقاضا و ایمان مردم به ارزش آن تعیین می شود. پول فیات توسعه یافت زیرا طلا یک منبع کمیاب بود و رشد سریع اقتصادها نمی تواند همیشه به اندازه کافی معدن باشد تا نیازهای عرضه ارز را پس بگیرد. برای اقتصاد پررونق ، نیاز به طلا برای ارزش پول بسیار ناکارآمد است ، به خصوص هنگامی که ارزش آن واقعاً با درک مردم ایجاد شود.

پول فیات به نشانه درک مردم از ارزش تبدیل می شود ، مبنای ایجاد پول. ظاهراً اقتصادی که در حال رشد است ، موفق به تولید چیزهای دیگری است که برای خود و سایر اقتصادها ارزشمند است. هرچه اقتصاد قوی تر باشد ، پول آن قوی تر می شود (و به دنبال آن) و برعکس. با این حال ، درک مردم باید توسط اقتصادی پشتیبانی شود که بتواند محصولات و خدماتی را که مردم می خواهند تولید کند.

به عنوان مثال ، در سال 1971 ، دلار آمریكا از استاندارد طلا خارج شد - دلار دیگر در طلا قابل بازخرید نبود و قیمت طلا دیگر به هیچ مبلغی ثابت نبود. این بدان معناست که اکنون امکان ایجاد پول کاغذی بیشتر از آنچه طلا وجود دارد برای حمایت از آن وجود دارد. سلامت اقتصاد ایالات متحده از ارزش دلار حمایت کرد. اگر اقتصاد متوقف شود ، ارزش دلار ایالات متحده هم از طریق تورم و هم در سطح بین المللی از طریق نرخ ارز کاهش می یابد. انفجار اقتصاد ایالات متحده جهان را به یک عصر تاریک مالی فرو می برد ، بنابراین بسیاری از کشورها و نهادهای دیگر خستگی ناپذیر کار می کنند تا اطمینان حاصل کنند که هرگز اتفاق نمی افتد.

امروز ، ارزش پول (نه فقط دلار ، بلکه بیشتر ارزها) صرفاً با قدرت خرید آن تصمیم می گیرد ، همانطور که توسط تورم دیکته می شود. به همین دلیل است که صرفاً چاپ پول جدید برای یک کشور ثروت ایجاد نمی کند. پول توسط نوعی تعامل دائمی بین چیزهای واقعی ، ملموس ، تمایل ما به آنها و ایمان انتزاعی ما به آنچه ارزش دارد ایجاد می شود. پول بسیار ارزشمند است زیرا ما آن را می خواهیم ، اما ما فقط می خواهیم به این دلیل که می تواند یک محصول یا خدمات مورد نظر را برای ما بدست آورد.

چگونه پول اندازه گیری می شود؟

اما دقیقاً چقدر پول در آنجا وجود دارد و چه اشکال آن را می گیرد؟اقتصاددانان و سرمایه گذاران از این سؤال می پرسند تا تعیین کنند که آیا تورم یا تورم وجود دارد. پول به سه دسته از هم جدا می شود تا برای اهداف اندازه گیری قابل تشخیص تر باشد:

• - این دسته از پول شامل کلیه فرقه های فیزیکی سکه ها و ارز است. سپرده های تقاضا ، که در حال بررسی حساب ها و اکنون حساب هستند. و چک مسافراناین دسته از پول باریکترین سه نفر است و در اصل پولی است که برای خرید چیزها و پرداخت هزینه استفاده می شود (به بخش "پول فعال" در زیر مراجعه کنید).-با معیارهای گسترده تر ، این گروه تمام پول موجود در M1 را به کلیه سپرده های مربوط به زمان ، سپرده های حساب پس انداز و صندوق های بازار پول غیر مؤثر اضافه می کند. این گروه نشان دهنده پولی است که می تواند به راحتی به پول نقد منتقل شود.-وسیع ترین کلاس پول ، M3 تمام پول موجود در تعریف M2 را ترکیب می کند و تمام سپرده های بزرگ ، صندوق های بازار پول نهادی ، توافق نامه های خرید مجدد کوتاه مدت ، به همراه سایر دارایی های نقدینگی بزرگتر را به آن می افزاید.

با افزودن این سه دسته با هم ، ما به عرضه پول یک کشور یا کل پول در یک اقتصاد می رسیم.

پول فعال

دسته M1 شامل آنچه به عنوان پول فعال شناخته می شود - ارزش کل سکه ها و ارز کاغذی در گردش است. میزان پول فعال به صورت فصلی ، ماهانه ، هفتگی و روزانه نوسان می کند. در ایالات متحده ، بانکهای فدرال رزرو ارز جدید را برای وزارت خزانه داری ایالات متحده توزیع می کنند. بانکها پول را به مشتریان وام می دهند ، که پس از پخش شدن فعال ، پول فعال می شود.

تقاضای متغیر برای پول نقد با کل پول فعال در حال نوسان است. به عنوان مثال ، افراد به طور معمول در آخر هفته چک های نقدی یا برداشت از دستگاههای خودپرداز را برداشت می کنند ، بنابراین در روز دوشنبه پول نقد فعال تری نسبت به روز جمعه وجود دارد. تقاضای عمومی برای کاهش نقدی در مواقع خاص - به عنوان مثال ، فصل تعطیلات دسامبر.

چگونه پول ایجاد می شود

ما بحث کرده ایم که چرا و چگونه پول ، نمایندگی از ارزش درک شده در اقتصاد ایجاد می شود ، اما یکی دیگر از عوامل مهم در مورد پول و اقتصاد این است که چگونه بانک مرکزی یک کشور (بانک مرکزی ایالات متحده فدرال رزرو یا فدرال رزرو است.) می تواند تأثیر پول را تحت تأثیر قرار داده و دستکاری کند.

اگر فدرال رزرو بخواهد میزان پول در گردش را افزایش دهد ، شاید برای تقویت فعالیت اقتصادی ، بانک مرکزی البته می تواند آن را چاپ کند. با این حال ، صورتحساب فیزیکی تنها بخش کوچکی از عرضه پول است.

راه دیگر برای افزایش عرضه بانک مرکزی ، خرید اوراق بهادار با درآمد ثابت دولت در بازار است. هنگامی که بانک مرکزی این اوراق بهادار دولتی را خریداری می کند ، پول را به بازار وارد می کند و به طور مؤثر در دست مردم قرار می گیرد. چگونه یک بانک مرکزی مانند فدرال رزرو برای این کار پرداخت می کند؟به همان اندازه عجیب که به نظر می رسد ، بانک مرکزی به سادگی پول را ایجاد می کند و آن را به کسانی که اوراق بهادار می فروشند انتقال می دهد. از طرف دیگر ، فدرال رزرو می تواند نرخ بهره را پایین بیاورد و به بانک ها اجازه می دهد وام های کم هزینه یا اعتبار را افزایش دهند-پدیده ای که به عنوان پول ارزان شناخته می شود-و تشویق مشاغل و افراد به وام و خرج کردن.

برای کاهش عرضه پول ، شاید برای کاهش تورم ، بانک مرکزی برعکس عمل کند و اوراق بهادار دولتی را بفروشد. پولی که خریدار با آن به بانک مرکزی می پردازد ، اساساً از گردش خارج می شود. به خاطر داشته باشید که ما در این مثال در حال تعمیم هستیم تا کارها را ساده نگه داریم.

یک بانک مرکزی نمی تواند بدون پایان پول چاپ کند. اگر پول زیادی صادر شود ، ارزش آن ارز مطابق با قانون عرضه و تقاضا کاهش می یابد.

به یاد داشته باشید ، تا زمانی که مردم به ارز ایمان داشته باشند ، یک بانک مرکزی می تواند بیشتر از آن را صادر کند. اما اگر فدرال رزرو پول زیادی را صادر کند ، ارزش آن کاهش می یابد ، مانند هر چیزی که عرضه بالاتری از تقاضا داشته باشد. بنابراین ، بانک مرکزی نمی تواند به سادگی پول را همانطور که می خواهد چاپ کند.

تاریخ پول آمریکایی

جنگهای ارزی

در قرن هفدهم ، بریتانیا مصمم بود که هم مستعمرات آمریکایی و هم منابع طبیعی را که کنترل می کردند کنترل کند. برای این کار ، انگلیس ها عرضه پول را محدود کردند و آن را برای مستعمرات غیرقانونی سکه های نعناع خودشان غیرقانونی کردند. در عوض ، مستعمرات مجبور شدند با استفاده از قبض های انگلیسی مبادله ای که فقط برای کالاهای انگلیسی قابل بازخرید هستند ، تجارت کنند. استعمارگران با همین صورتحساب برای کالاهای خود پرداخت می شدند و به طور موثری آنها را از تجارت با سایر کشورها قطع می کردند.

در پاسخ ، مستعمرات با استفاده از مهمات ، دخانیات ، ناخن ها ، گلدان ها و هر چیز دیگری که می توان معامله کرد ، به یک سیستم باربری رکود کردند. استعمارگران همچنین هر چه ارزهای خارجی را که می توانستند جمع می کردند که محبوب ترین آنها دلارهای بزرگ و نقره ای اسپانیایی است. اینها قطعات هشت نامیده می شدند زیرا وقتی مجبور شدی تغییر ایجاد کنید ، چاقوی خود را بیرون کشیدید و آن را به هشت بیت هک کردید. از این طریق ، ما عبارت "دو بیت" را داریم ، به معنی یک چهارم یک دلار.

ماساچوست پول

ماساچوست اولین مستعمره ای بود که از کشور مادر سرپیچی کرد. در سال 1652 ، ایالت سکه های نقره ای خود را از جمله درخت بلوط و شیلینگ درخت کاج به هم زد. دولت قانون انگلیس را دور زد و اظهار داشت كه فقط سلطنت امپراتوری انگلیس می تواند با آشنایی با تمام سکه های خود در سال 1652 ، سکه هایی صادر كند ، دوره ای كه هیچ سلطنت وجود نداشت. در سال 1690 ، ماساچوست همچنین اولین پول کاغذی را صادر کرد که آن را قبض اعتبار می خواند.

تنش های بین آمریکا و انگلیس تا زمان وقوع جنگ انقلابی در سال 1775 ادامه یافت. رهبران استعمار استقلال را اعلام کردند و ارز جدیدی به نام قاره ها برای تأمین مالی سمت خود در جنگ ایجاد کردند. متأسفانه ، هر دولت به همان اندازه که لازم بود بدون حمایت از آن به هر استاندارد یا دارایی ، چاپ می کرد ، بنابراین قاره ها تورم سریع را تجربه کردند و بی ارزش شدند. این تجربه دولت آمریکا را از استفاده از پول کاغذ تقریباً برای یک قرن دلسرد کرد.

عواقب انقلاب

هرج و مرج از جنگ انقلابی ، سیستم پولی ملت جدید را به یک خراب کامل تبدیل کرد. بیشتر ارزهای موجود در ایالات متحده تازه تشکیل شده ایالات متحده بی فایده بودند. این مشکل تا 13 سال بعد در سال 1788 حل نشد که به کنگره اختیارات قانون اساسی برای سکه پول و تنظیم ارزش آن اعطا شد. کنگره یک سیستم پولی ملی ایجاد کرد و دلار را به عنوان واحد اصلی پول ایجاد کرد. همچنین یک استاندارد دو فلزی وجود داشت ، به این معنی که می توان نقره و طلا را نیز در آن ارزش گذاری کرد و از آن استفاده کرد و از دلارهای کاغذ استفاده کرد.

سالها طول کشید تا تمام سکه های خارجی و رقابت برای ارزهای دولتی از گردش خارج شود. یادداشت های بانکی همیشه در حال گردش بود ، اما از آنجا که بانک ها بیش از آنچه که سکه برای پوشش دادن داشتند ، یادداشت های بیشتری صادر می کردند ، این یادداشت ها اغلب با ارزش کمتر از چهره معامله می شدند.

سرانجام ، ایالات متحده آماده بود تا دوباره پول کاغذ را امتحان کند. در دهه 1860 ، دولت ایالات متحده بیش از 400 میلیون دلار مناقصه قانونی برای تأمین مالی نبرد خود علیه کنفدراسیون در جنگ داخلی آمریکا ایجاد کرد. اینها به دلیل چاپ پشتی آنها به رنگ سبز رنگ می نامیدند. دولت از این ارز حمایت کرد و اظهار داشت که می توان از آن برای بازپرداخت بدهی های دولتی و خصوصی استفاده کرد. با این حال ، این ارزش با توجه به موفقیت یا عدم موفقیت شمال در مراحل خاص در جنگ نوسان داشت.

دلارهای کنفدراسیون ، صادر شده توسط کشورهای Seceding در دهه 1860 ، به دنبال سرنوشت کنفدراسیون و تا پایان جنگ بی ارزش بودند.

پیامدهای جنگ داخلی

در فوریه 1863 ، کنگره ایالات متحده قانون بانک ملی را تصویب کرد. این قانون یک سیستم پولی را ایجاد کرد که به موجب آن بانک های ملی یادداشت هایی را که توسط اوراق قرضه دولت ایالات متحده حمایت می شود ، صادر می کردند. خزانه داری ایالات متحده سپس برای بیرون راندن یادداشت های بانک دولتی از گردش کار کرد تا یادداشت های بانک ملی به تنها ارز تبدیل شود.

در این دوره از بازسازی ، بحث در مورد استاندارد دو فلزی وجود داشت. برخی از آنها با استفاده از نقره فقط برای حمایت از دلار ، برخی دیگر از طلا حمایت می کردند. اوضاع در سال 1900 با تصویب قانون استاندارد طلا برطرف شد و این باعث شد طلا تنها پشتوانه دلار باشد. این پشتوانه به این معنی بود که ، در تئوری ، شما می توانید پول کاغذ خود را بگیرید و آن را برای ارزش مربوطه در طلا مبادله کنید. در سال 1913 ، فدرال رزرو ایجاد شد و به این قدرت رسید که با کنترل عرضه پول و نرخ بهره وام ، اقتصاد را هدایت کند.

خط پایین

پول از روزهای پوسته و پوست به میزان قابل توجهی تغییر کرده است ، اما عملکرد اصلی آن به هیچ وجه تغییر نکرده است. صرف نظر از این که چه شکلی به وجود می آید ، پول یک مبادله برای کالاها و خدمات به ما ارائه می دهد و به اقتصاد اجازه می دهد تا رشد کند زیرا معاملات با سرعت بیشتری می توانند انجام شود.